"Met dank aan Climbing I Ended Up Quitting My Boring Job"

2023 Auteur: Sandra Cummings | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-26 18:28

Hoe ben je in het klimmen geraakt?

Toen ik 20 was, zag ik een zeer inspirerende video op YouTube genaamd "The Insiders" met enkele van de sterke jonge klimmers van Amerika. Daarna begon ik te klimmen in een klein centrum in Lincoln. Ik ben snel ontgroeid wat dat centrum te bieden had, en was al genoeg van een klimmende noot om mijn levensstijl in het land te verlaten en naar Leeds te verhuizen, waar er meer in de manier van klimmen was. Vanaf dat punt ging het echt van start en dankzij klimmen stopte ik met mijn baan en de landelijke levensstijl die ik saai vond en woonde en werkte in Londen.

AANBEVOLEN: De beste plaatsen om te gaan rotsklimmen in Londen

Wat is je meest gedenkwaardige ervaring?

Er zijn veel takken van de klimboom en ik heb de meeste van hen geprobeerd; sportklimmen, traditioneel klimmen; bergbeklimmen; ijsklimmen, diep-water solo's … De afgelopen maanden heb ik me echter geconcentreerd op boulderen in het Peak District. Waarschijnlijk was mijn meest bevredigende klimprestatie in Zwitserland op een berg genaamd Piz Badile met een kilometer perfecte granietrots. Een vriend en ik begonnen met een wandeling van drie uur naar de basis en brachten vervolgens 10 uur klimmen door en acht uur abseilen door de nacht om weer op harde grond te komen - om nog maar te zwijgen van een symbolische nacht die onder de sterren slaapt zonder slaapzakken omdat we niet konden Niet op tijd terug naar de auto.

Hoe heeft klimmen je veranderd?

Klimmen is een levensstijl net zoals yoga, skateboarden, Parkour en dus is de gemeenschap echt sterk - het verbreedde mijn vriendschapsgroep tienvoudig. Mijn relatie met mezelf is ook veranderd. Ik ben meer gedreven geworden; Ik verbind me ertoe om te trainen, waardoor ik zowel fitter als gelukkiger ben.

Hoe ben je gewond geraakt?

Ik heb het geluk gehad om tot nu toe grote verwondingen te voorkomen. Wanneer je echter begint te klimmen, scheurt je huid en lijkt alles gewoon pijn te doen! Maar het is belangrijk om te onthouden dat iedereen dit doormaakt en het wel verlicht. Dat betekent echter niet dat het moet worden genegeerd, klimmers moeten wel naar hun lichaam luisteren.

Wat is de grootste uitdaging?

Angst. Je bent vastgebonden aan een touw, een rotswand schrapend [of hoog op een door mensen gemaakt binnen gezicht], vertrouwend op je leven aan een combinatie van je uitrusting en je klimpartner. Wie zou niet bang zijn? Zelfs boulderen is eng, want hoewel je veel kortere afstanden beklimt, meestal met behulp van een crashpad, heb je geen touw en val je ergens tussen de twee en vier meter.

Hoe zit het met het mentale aspect?

Als ik aan het klimmen ben, zijn er genoeg dingen om over na te denken. Vertrouw ik op de beveiligingsmethoden die ik heb ingebracht? Wat als ik nu val? Stel ik mijn leven op het spel? Waarschijnlijk niet, maar het kost veel tijd om die mentale kracht op te bouwen die nodig is om harige situaties te doorstaan wanneer je aan een touw klimt. Tijdens alpinisme, is er vaak een keuze te maken over het al dan niet omdraaien als gevolg van tijdgebrek of slechte omstandigheden of om door te stoten naar de top en het risico loopt vast te komen te zitten in een storm of erger … Geestelijk sterk zijn is niet alles om te duwen vooruit; er is een sterk persoon voor nodig om terug te klimmen, wetende dat de top zo dichtbij is, maar het risico te groot is. Ik vraag mezelf vaak af: hoe hard probeer je het eigenlijk? Ben je echt aan het knarsen en knijpen houdt de hand zo hard mogelijk vast als je voeten loskomen? Klimmen wordt vaak gezien als iets dat alleen sterke mensen kunnen doen, maar in werkelijkheid is het meer verwant aan ballet of skateboarden - het gaat om techniek en houding.