Mark Cavendish: Bradley Wiggins kan het moeilijkst zijn om mee om te gaan

2023 Auteur: Sandra Cummings | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-26 18:28

Wie heeft je begonnen als een fietser?

Geen van mijn familie was op wielrennen en ik begon aan een kleine rode meisjesfiets, die mijn vader me leerde rijden in de achtertuin. Pas toen ik 13 was en een racefiets had, besefte ik dat ik er best goed in was. Ik ging een aantal races in en ik won niet alleen, ik vermoordde het zelfs toen ik naar het vasteland ging en kinderen in hogere leeftijdsgroepen op nam.

Wat denk je dat je onderscheidt?

Ik heb een grote arbeidsethos. Toen ik op school zat, moest ik altijd de beste zijn in alles. Spelling testen, examens, sport … het lot. Dus toen ik op mijn 13e besloot dat ik wielrenner wilde worden, concentreerde ik me er volledig op. Ik koos ervoor om Frans en Duits als mijn GCSE-opties te nemen, omdat ik wist dat ik in Europa zou werken. Mijn leraren konden het niet begrijpen. Ik herinner me dat het schoolhoofd zei: "Hmm, als je je A-niveaus haalt, hebben ze deze speciale fietsencursussen in Frankrijk waar je naartoe zou kunnen gaan." Doen ze neuken!

Wie was je held?

In die tijd waren er twee grote teams in de sport, US Postal, met Lance Armstrong en Deutsche Telekom met Erik Zabel. Ik wist dat US Postal alleen voor het algemeen klassement ging, maar Telekom hield ook van de sprinters, dus ik zei: "Ik ga rijden voor dat team." Individueel vond ik Johan Museeuw, de Belgische klassieker. Hij was wereldkampioen en hij sloeg iedereen.

Met wie geniet je het meest van paardrijden?

Er is een behoorlijk praatje als we rijden, en de grappigste persoon is Bradley Wiggins. Als hij in vorm is, heb ik de beste tijd met hem, maar hij kan ook de moeilijkste zijn om soms mee om te gaan.

Wat steun betreft, is mijn rechterhand Bernhard Eisel, die sinds 2008 mijn kamergenoot is. Als Bradley en ik als broers zijn, zijn Bernard en ik als man en vrouw. Ik zie meer van hem dan mijn eigen familie. Ik kan niet echt zonder hem leven.

In het 'achterkamerteam' zou ik Rod Ellingworth moeten noemen, die mijn coach was toen ik 18 was. Hij werkt nu voor Team Sky, maar hij spreekt me de meeste dagen nog steeds en laat me ideeën van hem afketsen. Hij heeft me ook gecoacht op de baan voor de Olympische Spelen, alle buitenschoolse vakken zonder er voor betaald te worden. Hij heeft een grote rol gespeeld in alles wat ik heb bereikt.

Wat is het beste aan zo dicht bij de drukte in een race?

De dingen die je hoort variëren van nationaliteit tot nationaliteit. De Amerikanen schreeuwen en gillen. Sommige Nederlandse fans kunnen aanstootgevend zijn en verachtelijke persoonlijke opmerkingen maken. De Britten zijn ofwel erg enthousiast, of je laat iemand proberen vol te zitten, tegen je te praten op de manier waarop je de pis uit je vriend zou nemen in een café.

AANBEVOLEN: 's Werelds beste fietsevenementen

Over dat onderwerp, je had ooit een fles urine naar je gegooid …

Ik dacht eerst dat het water was, maar toen ging het in mijn mond. Ik dacht dat het de zoute smaak van zweet van mijn voorhoofd was, maar toen begon de geur. Het ergste was, ik was slechts 10 km in een tijdrit van 50 km, dus ik moest het voor altijd laten druppelen.

Wie is je felste tegenstander?

Marcel Kittel. Hij slaat me geen angst aan, maar ik heb hem tot het einde van het jaar nooit verslagen. In mijn hoofd maakte ik excuses voor elke keer dat ik hem verloor. Het frustreerde me, dus ik wilde de Tour dit jaar vernietigen.

Hoe ga je om met blessures?

Wanneer je valt en een weguitbarsting krijgt, is het moeilijk om 's nachts te slapen omdat je lakens aan het bloed blijven kleven. Er is geen wondermiddel, je schrobt de stukjes grind elke dag in de douche en hoop dat het niet septisch wordt. Let op, ik genees heel snel. Hoe fitter je bent, hoe sneller je geneest - de meeste duursporters zullen je dat vertellen.

Terwijl je zoveel calorieën verbrandt, kun je eten wat je lekker vindt?

Elke atleet die zegt dat hij vasthoudt aan een strikt dieet en nooit twijfelt, is of liegen of ziek. Tijdens een race hou ik van rijstwafels met pistachenoten erin, en dan neem ik later gels als het te hard wordt om te eten. Na de race heb ik een eiwitdrank en een snack. Ik vraag me soms af of ik na mijn pensionering in de pizza's en hamburgers zal blijven steken, maar mijn vrouw is mooi en ik wil niet zo'n grote, lelijke, dikke kerel zijn met een prachtige vrouw!

Mark Cavendish is een ambassadeur voor de Amerikaanse pistachetelers, zijn officiële snack bij uitstek