Manhunt-tracking-uitdaging - deel 2

2023 Auteur: Sandra Cummings | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-26 18:28

Lees deel één van de tracking-uitdaging van Max hier.

Onmiddellijke paranoia begint en zodra ik uit het steegje naar een rustige woonwijk kom, begin ik iedereen te verdenken die ik zie als onderdeel van het trackingteam. Mijn paranoia wordt niet geholpen door het feit dat ik ogenblikkelijk de gezichten van de mannen achter me ben vergeten, ondanks dat ik al ongeveer 45 minuten of zo ongeveer een totaalplaatje van A4-formaat van hen heb gemaakt.

Ik blijf in een snel tempo en zie mezelf zelfs over een hek springen om door een parkeergarage te kunnen. Ik maak me een beetje belachelijk en draai me om om te zien of iemand zich afvraagt wat ik in vredesnaam aan het doen ben. Een man vangt mijn oog aan de andere kant van de parkeerplaats, draait zich snel om en begint een telefoon tegen zijn oor te heffen. Ik heb geen idee of hij zelfs deel uitmaakt van de uitdaging, maar ik schiet.

Mijn eerste checkpoint is in The City, waar ik alleen een globaal idee heb van hoe ik moet komen, laat staan dat ik de specifieke straat vind. McGee vertelde me hoe mensen die het vastleggen ontwijken, de zon gebruiken om te vertellen waar ze zich bevinden, samen met opmerkelijke oriëntatiepunten, natuurlijk of anderszins. Met grijze wolken die de hemel en hoge gebouwen om me heen vullen, is dat geen optie en na een paar minuten zigzaggend snel mijn weg naar waar ik denk De stad is, passeer ik een gebouw twee keer, tot het besef dat ik al hopeloos verdwaald ben.

Hoewel ik punten zal krijgen die ik heb afgetrokken voor het spreken met leden van het publiek, besluit ik dat dit mijn enige optie is als ik ooit mijn eerste ijkpunt wil vinden. Als het een gooi is tussen het niet voltooien van de uitdaging of het hebben van punten in mindering gebracht, is het duidelijk voor wie te kiezen. Trouwens, ik ben in een redelijk tempo gegaan, dus er is op geen enkele manier iemand die me nu in de gaten houdt.

Een bezorger - grondig verbijsterd door mijn uitleg over wat ik aan het doen ben - weet niet waar de weg naar is, maar stuurt me de goede kant op. Vijf minuten later begin ik het uitgebreide wapenschild van The City te zien, gepleisterd over vuilnisbakken en lantaarnpalen en weet ik dat ik in het juiste gebied ben. Een snelle blik op een toeristenkaart brengt me naar de juiste straat waar ik een dier moet vinden en noteer het om te bewijzen dat ik er was. De idee is een foto van de ark van Noach, maar ik kan niet registreren wat dit zou kunnen betekenen zodra ik een groot bord met rode haring bespioneer. 'Hoe slim,' denk ik bij mezelf.

Er is een kans dat dit een willekeurige kerel is, maar ik neem het niet aan. Ik draai me terloops om en loop naar de dichtstbijzijnde straat, zodra ik de hoek omkom in een run. Een snelle blik terug bevestigt dat hij op mijn staart zit, maar als ik een reeks verkeerslichten nader, worden de lichten oranje en ik spring over vlak voordat ze veranderen, zodat hij aan de andere kant van een drukke weg blijft steken. Nooit was ik zo dankbaar voor het ondoordringbare verkeer in Londen.

Het volgende checkpoint is London Bridge, dat gemakkelijk te vinden zou moeten zijn. Het echte probleem zal niet worden ontdekt in zo'n open ruimte …

Volgende donderdag: het laatste deel van Max's Manhunt Challenge

Manhunt is op Discovery Channel op donderdag om 21:00 uur. Klik hier om ons interview met de ster van Manhunt, Joel Lambert, te lezen.